«Nid daß ’s mi öppis ageit oder daß i öpperem Bös’s möcht gönne», fahrt e Zwöite wyter. «Aber säge mueß me doch de ou: Es isch gäng gfährlig, uf ene junge Boum numen eis Schoß z’zweie.
U jetz, wo-n-er chly öppis derzue het chönne schnäflen u pagglen ischt ihm ’s Hüete gar nümme so ländtwylig vorcho.