Das eifalte Zueheschmöcken ischt jetz der Dank derfür, daß me ne gäng zwägghulfe het. Aber jetz het’s gschället!
Dä Pfnuuschti het natürlig au nid angersch chönne weder zäpflen u föpple, daß ihm Zijeli am liebschte hätt der Wäschlumpen um d’Ohre gschlage.