Die Mundart ist eine Sprache, die malt, Bilder schafft, sichtig bleibt. In der Mundart kann man weniger der Eitelkeit frönen, als in der Schriftsprache.
«Es ischt is gar nid so handtlig ggange,» het Haneß abgwehrt, «chly naß wärde schadt ein nüt, d’Lüt sy all z’ersch naß gsi, gäb troche.